Oczyszczalnia ścieków Zaspa

zaspa

Zaledwie kilkanaście lat po opracowaniu w USA metody osadu czynnego w oczyszczaniu ścieków w Gdańsku przystąpiono do budowy prototypowej, doświadczalnej i pierwszej w Europie mechaniczno-biologicznej Oczyszczalni ścieków Zaspa.

Oczyszczalnia ścieków Zaspa została oddana do użytku w 1932 roku i zlokalizowana była w rozwidleniu ulic Hallera, Uczniowskiej i Gdańskiej na pograniczu dzielnic mieszkaniowych Gdańska tj. Zaspy i Brzeźna. Trafiały do niej ścieki z północnej części Gdańska tj. Żabianki, Jelitkowa, Brzeźna, Łozy, części Przymorza, Zaspy i Wrzeszcza oraz ze zlikwidowanych w tym czasie lokalnych oczyszczalni w Oliwie i w Sopocie. Oczyszczone ścieki spływały do basenu portowego im. Władysława IV w Gdańsku - Nowym Porcie.

Budowa Oczyszczalni Zaspa przypieczętowała tzw. dwuzlewniowy układ sieci kanalizacyjnej w Gdańsku – funkcjonowała ona najpierw obok najstarszych Sączków (poletek irygacyjnych Stogi), a potem od 1976 roku obok Oczyszczalni Ścieków Gdańsk Wschód.

Oczyszczalnia Ścieków Zaspa była oczyszczalnią mechaniczno-biologiczną z dwustopniowym osadem czynnym.

Przepustowość oczyszczalni wynosiła 20 000 m3 na dobę, natomiast na układ technologiczny Oczyszczalni ścieków Zaspa kierowanych było ok. 12 000 m3 ścieków na dobę.

Ostateczna likwidacja Zaspy nastąpiła w roku 2008. Ścieki zostały przekierowane do Oczyszczalni Ścieków Gdańsk-Wschód.

Czy wiesz, że?

w oczyszczalni Zaspa zastosowano autorski wynalazek projektanta obiektu – tzw. OSADNIK IMHOFFA. To dwie połączone ze sobą komory: górna-przepływowa, gdzie następuje wytrącenie zanieczyszczeń znajdujących się w ściekach i dolna-fermentacyjna, gdzie podlegają one beztlenowemu rozkładowi (przez okres 60 – 240 dni). W wyniku fermentacji powstają m.in. gazowe produkty rozkładu tworzące tzw. biogaz.

Część biologiczna oczyszczalni

Do obróbki biologicznej ścieki trafiały po oczyszczeniu w osadniku wstępnym. Część biologiczna oczyszczalni Zaspa zaprojektowana została w układzie dwustopniowym, łącząc wykorzystanie napowietrzanego złoża biologicznego i osadu czynnego (tlenowy rozkład zanieczyszczeń organicznych przez mikroorganizmy).

Złoże biologiczne składa się z porowatego wypełnienia, pokrytego błoną biologiczną, tworzoną przez drobnoustroje. Osad czynny to charakterystyczna, kłaczkowata zawiesina pływająca w ściekach, tworzona przez mikroorganizmy – głównie bakterie, ale także pierwotniaki, grzyby, wrotki i nicienie. Organiczne zanieczyszczenia ścieków stanowią dla nich substancję odżywczą, którą rozkładają w procesie swojej przemiany materii. Prowadzi do to wzrostu i rozwoju mikroorganizmów, które tworzą osad nadmierny, usuwany metodą sedymentacji w osadnikach wtórnych.

Kojarzone przez nas obecnie z nowoczesnymi rozwiązaniami z zakresu odnawialnych źródeł energii, energetyczne wykorzystanie biogazu przewidziano w oczyszczalni Zaspa od samego początku. Na rysunkach z lat 1931 – 1933 widoczna jest kotłownia wbudowana w nasyp komór fermentacyjnych, a w niej kocioł gazowy, opalany biogazem.

Historia oczyszczalni Zaspa

Pierwsze gdańskie oczyszczalnie budowano z wykorzystaniem najnowocześniejszych, wysokosprawnych układów i dbano o sukcesywne dostosowanie ich do rosnących potrzeb. Po II Wojnie Światowej podejmowano próby utrzymania tego trendu, jednak brak wystarczających nakładów na modernizację i rozbudowę oraz rozwój miasta spowodowały znaczne przeciążenie hydrauliczne obiektów i pogorszenie efektywności ich pracy.

  • W latach 50-tych XX wieku oczyszczalnia Zaspa pracowała w warunkach ponad dwukrotnego przeciążenia, na skutek czego 30 – 70% ścieków kierowano bezpośrednio do odpływu, z pominięciem oczyszczenia biologicznego.
  • W latach 1958 – 1964 przeprowadzono rozbudowę oczyszczalni, jednak już od chwili uruchomienia znowu pracowała ona w warunkach przeciążenia o ponad 30 – 70%. Aby w ogóle mogła działać, oba stopnie biologiczne użytkowano w układzie równoległym, co obniżało stopień oczyszczenia ścieków do około 60%.
  • W 1991 roku nadmiar ścieków przekierowano do Oczyszczalni Gdańsk Wschód, dzięki czemu „Zaspa” mogła pracować w warunkach zgodnych z pierwotnym projektem, uzyskując 90% redukcji zanieczyszczeń w ściekach. Niestety, zastosowane rozwiązania nie były w stanie spełnić coraz bardziej rygorystycznych przepisów dotyczących jakości ścieków po oczyszczeniu.
  • Od 2007 roku realizowaliśmy wymuszone przez zaostrzenie wymagań ograniczenia emisji związków biogennych do środowiska morskiego inwestycje. Trwały prace związane z modernizacją przedwojennego kolektora w ul. Hallera, wykonaniem kanalizacji w ul. Reja, ul. Mickiewicza, ul. Kościuszki oraz ul. Bohaterów Getta Warszawskiego. Jednocześnie budowany był kolektor Ołowianka II, odprowadzający ścieki do Oczyszczalni Wschód. Inwestycja ta pozwoliła na bezpieczny odpływ ścieków i zabezpieczy miasto na wypadek awarii systemu ściekowego.
  • W 2008 roku nastąpiło całkowite przełączenie ścieków z Oczyszczalni Ścieków Zaspa do czyszczalni Ścieków Gdańsk Wschód. Zlikwidowano Oczyszczalnię Ścieków Zaspa.

Dane o obiekcie:

Układ technologiczny Oczyszczalni Zaspa stanowiły:

  1. część mechaniczna z obiektami - komorą krat, piaskownikiem, przepompownią ścieków, odtłuszczaczem, osadnikami wstępnymi typu Imhoffa;
  2. automatyka części mechanicznej - pomiar poziomu ścieków przed i za kratami, pomiary poziomu w zbiornikach ścieków przepompowni, pomiar przepływu w kanale odpływowym;
  3. część biologiczna z obiektami - komorami napowietrzania I stopnia, osadnikami wtórnymi pośrednimi, komorami napowietrzania II stopnia, przepompownią recyrkulacyjną i osadnikami wtórnymi radialnymi;
  4. automatyka części biologicznej - pomiar zawartości tlenu w ściekach sprzężony z pracą dmuchaw;
  5. linia do utylizacji osadów - leje osadowe osadników Imhoffa, przepompownia osadu, ZKF, OKF i poletka do suszenia osadów;
  6. automatyka części osadowej - pomiar poziomu osadu w zbiornikach osadu surowego i przefermentowanego, pomiar poziomu osadów w zbiorniku przepompowni Uczniowska oraz przekroczenia stanu alarmowego.

do góry